In deze rubriek interviewen we een (oud) Young Colfielder die aan het ondernemen is. Met deze week: Piter-Jan Goodijk, oud Young Colfielder uit ons Talent Program, mede-eigenaar van Young Colfield en oprichter van Proefwerk. Proefwerk is ontstaan vanuit het groeiende lerarentekort en de werkdruk die dit voor leraren met zich mee brengt. Door talentvolle jongeren een betekenisvolle bijbaan aan te bieden op scholen die hier de juiste rollen voor hebben, probeert Proefwerk bij te dragen aan de oplossing. Proefwerk’s missie is om persoonlijke ontwikkeling van jongeren in de kern te verbinden met maatschappelijke uitdagingen en ontwikkeling.. Nieuwsgierig? Lees dan het interview dat Floris met hem hield!

Hi Piter-Jan, leuk om eens samen te zitten! Vertel eens: Hoe ben je zo op het idee gekomen om Proefwerk op te richten?
Ha Floris, leuk inderdaad! Nou om bij het begin te beginnen, kom ik eigenlijk al uit een maatschappelijk nest met ouders die volop maatschappelijk actief waren. Zo deed mijn moeder veel met vluchtelingenwerk en gehandicaptenzorg en is mijn vader dominee. Daarnaast heb ik zelf Bestuurs-en organisatiewetenschap gestudeerd, omdat juist die maatschappelijke thema’s mijn interesse wekten. Na acht jaar werken bij Young Colfield, waarin ik me ook op maatschappelijk gebied heb ingezet, was ik toe aan de volgende stap. En dat in de vorm van sociaal ondernemerschap.  

Via vrienden ben ik toen in het onderwijs terecht gekomen en daarin leuk het mij heel interessant om te kijken of we jonge, talentvolle mensen weer wat meer enthousiast kunnen maken voor deze sector. Veel jongeren zijn op zoek naar betekenisvol werk en het onderwijs vormt een fundament voor iedereen. Iedereen heeft te maken gehad met het onderwijs en als we te weinig mensen hebben die zich daar voor inzetten, is dat een groot probleem. Bovendien vind ik onderwijsinstanties heel erg boeiende organisaties: zelf heb ik stage gelopen in het onderwijs en mij viel op dat het echt de maatschappij, de realiteit binnen vier muren is. Neem de oorlog in Oekraïne: een week na het uitbreken staan de eerste gevluchte kinderen voor de deur om deel te kunnen nemen aan het onderwijs. Een school bevindt zich continu in deze realiteit van de wereld, inclusief de leraren, schoolhoofden en kinderen.

Welke rol heeft Young Colfield gespeeld in je stap naar het ondernemerschap?

Eigenlijk heel veel. Toen ik begon bij Young Colfield binnen het Talent Program had ik een klassiek beeld van management & organisatie in m’n hoofd: ik ga hier leren hoe ik manager word. Mijn eerste rol bestond uit een hele inhoudelijke klus bij Binnenlandse Zaken, waarbij ik alle lagen van de organisatie heb gezien. Ik merkte toen dat er een hoop wachttijd en bureaucratie mee gepaard ging. In mijn volgende opdracht ging ik verder bij Spark Campus, een innovatie startup voor de bouw. Als laatste ben ik aan de slag gegaan bij Closing the Loop,  een kleine maatschappelijke startup die zich focust op het recyclen van metalen in telefoons. Het trok me dat ik veel eigen verantwoordelijkheid kreeg en het resultaat duidelijker was – daar werd ik niet zenuwachtig, maar enthousiast van, en zo werd het zaadje voor ondernemen gepland. Kortom, door mijn opdrachten merkte ik dat ondernemen toch meer iets voor mij was dan ik aanvankelijk dacht. Young Colfield heeft mij ook de mogelijkheden geboden om dit verder uit te gaan zoeken. Eerst heb ik het Crowd Consulting concept opgezet en daarna ben ik gaan ondernemen en ingestapt bij Young Colfield, samen met Anne, Réal en Els.

Hoe bevalt het ondernemerschap en wat maakt jou als persoon een echte ondernemer?

Proefwerk moest van de grond af aan opgebouwd worden en dat is behoorlijk operationeel. Het begint met een idee en een visie, dat is meer conceptueel en strategisch – daarna was ik druk met posters ophangen op de wc’s van Veritas en flyeren op de campus van het Windesheim om mensen te vinden. Dus in alle eerlijkheid (inmiddels lijkt namelijk ondernemen een beetje wat ‘manager’ tien jaar geleden was: een populaire volgende stap), soms is er weinig aan en is het niet uitdagend. Of nou ja, het is uitdagend om het ongemak te verdragen en niet teveel in de stress te schieten. Maar wat mij betreft is het wel verstandig om het eerst zelf te doen en te ervaren. Dit maakt het goedkoper en het werkt voor mij goed om zo alle facetten van de onderneming te begrijpen en ervaren.

Zou je jezelf omschrijven als een echte ondernemer?
Ik zou mezelf niet een rasondernemer noemen. Ik was er nooit zo op die manier mee bezig en zou ook prima nog eens ergens in dienst kunnen gaan. Voor mij is het meer een middel dan een doel op zich. Maar ik ben vrij creatief en kan goed vernieuwende concepten verzinnen en deze ook realiseren. Dit vind ik ook echt leuk en maakt me enthousiast. Daarnaast heb ik businesskennis, dus ik weet door mijn vorige werk bij Young Colfield snel wat een organisatie vraagt of nodig heeft. Ik denk ook dat ik een goede dosis doorzettingsvermogen heb wat ervoor zorgt dat ik het blijf proberen. Als het niet op de ene manier lukt, dan probeer ik om het op een andere manier te doen. Dat gaat me aardig af en hier komt denk ik ook wat relativeringsvermogen bij kijken. Soms gaat het helemaal verkeerd, even afstand nemen en erom lachen en dan ook weer een andere weg inslaan en opnieuw proberen.

Wat zijn de vervolgstappen die in het verschiet liggen en waar liggen je ambities met Proefwerk?

We hebben nu twaalf studenten op de scholen rondlopen, waarbij de eerste vraag was hoe we dit snel zouden kunnen opschalen naar een grotere groep. Toch gaan we nu eerst even pas op de plaats maken en dit stevig neerzetten zodat het concept echt goed staat. Het is belangrijk dat we in die eerste fase goed blijven kijken naar kwaliteit. Het mag best soms wat experimenteel zijn, maar het moet naar een niveau van kwaliteit dat het ook weer een volgende stap kan hebben. Ik gebruik Els’ haar mooie lijfspreuk: ‘zo diepgaand als nodig, zo luchtig als mogelijk’ wel eens in de zin van, ‘zo experimenteel als nodig, zo zorgvuldig als mogelijk’.

Wat ook van belang is, is dat het stigma nog heerst dat men met een hoge opleiding bij een grote commerciële organisatie moet gaan werken en dus niet zo snel kiest voor het onderwijs. Eigenlijk zou iedereen eens op een school moeten werken. Geen plek waar je relevanter werk kan doen en enorm vormend voor je persoonlijke ontwikkeling. Ga voor een klas staan en 5 minuten later ben je 25 spiegels verder. Ervaringsgericht leren én een maatschappelijke uitdaging aanpakken tegelijkertijd: dat past toch bij onze nieuwe generaties? En ook voor mij zelf: ik heb stage gelopen in het speciaal onderwijs en voelde me echt weer een broekie, genoeg te leren. Het zijn bovendien lessen die je overal in je carrière verder gaan helpen, daar ben ik van overtuigd.

Wat zou je mensen aanbevelen die zelf een eigen onderneming willen starten?

Stilte.. Enerzijds goed nadenken of het iets eigens moet zijn of dat je kunt aansluiten op bestaande initiatieven – daar ben ik bij mezelf ook altijd nog kritisch op. Ik denk dat het ook belangrijk is dat je ondernemers hebt binnen bestaande organisaties, de zogeheten intrapreneurs. Als je het dan doet, helpt het om een beetje stoïcijns zijn en relativeringsvermogen te hebben. Vraag jezelf niet iedere dag af of je wel met de goeie dingen bezig bent, dat vond ik op een gegeven moment vrij demotiverend. Een plan maken en alles overdenken heeft niet altijd zin, dat brengt je niet verder, durf gewoon te experimenteren. Eerlijk en open naar alle partijen communiceren speelt hierbij voor mij ook een belangrijke rol. Het laatste is de goede mensen erbij uitzoeken. Zonder Thea en Sophie, die enorm veel kennis hebben over de sector en al veel lessen hebben geleerd in wat wel en niet kan, waren we niet geweest waar we nu zijn.

Dankjewel! Heel leuk en inspirerend om het zo over je ervaringen te hebben. Bij mij is het ondernemersgevoel toch stiekem ook wel een beetje gaan borrelen als ik jou zo hoor! 😊