Naast ons eigen talent ontwikkelen, ondersteunt Young Colfield ook andere organisaties met het opleiden, begeleiden en binden van jong talent. Zo doen we dat ook samen met Young_Coders (zouden we familie zijn 😉 ?) . Young_Coders helpt organisaties met het vinden, ontwikkelen en begeleiden van Tech professionals. Deze zogeheten Challengers gaan aan de slag bij wisselende opdrachtgevers, waarbij Young_Coders samen met verschillende partners zorgt draagt voor de hard-skill en soft-skill ontwikkeling van de Challengers. Een van die partners zijn wij! 

Eind oktober verzorgden we vanuit Young Colfield de eerste soft-skill tweedaagse voor de Challengers Hidde, Nick, Quintine en Jasper. En daar staan we graag even bij stil. Samen met Ellen Pol, Talent Coach bij Young_Coders en Hidde Uittenbosch, één van de deelnemers, bespreek ik hun perspectief op ontwikkeling, deelt Hidde zijn ervaringen en sluiten we af met een rondje bucketlist items. 

Jullie geven jonge mensen een kick-start in de IT wereld, leren ze waar nodig programmeren en stomen ze klaar voor de uitdagende tech-industrie. Klinkt allemaal heel technisch. Toch zijn jullie bij ons terecht gekomen. Kun je eens vertellen hoe dit tot stand is gekomen?  

Ellen: "Wij willen de Challengers op alle gebieden klaarstomen voor de Tech industrie, een wereld die zich enorm snel ontwikkelt. Dat betekent dat wij ze zo compleet mogelijk toerusten om ook daadwerkelijk die wereld in te stappen en te gaan pionieren. Daar hoort naast technische kennis, ook kennis over jezelf bij. Young Colfield sprak ons aan door jullie focus op de jonge doelgroep en de affiniteit die jullie hiermee hebben. En ja, ook de goede referenties ;)."

Zelfbewustzijn en ontwikkeling vormen de kern van de programma’s die we vanuit Young Colfield ontwikkelen. We helpen mensen hun kennis én gevoel in te zetten, een nieuwsgierige blik te hebben naar binnen én buiten en te denken, voelen en doen. Klinkt voor onszelf best helder, en tegelijkertijd zijn we ervan bewust dat de woorden zelfbewustzijn en ontwikkeling vaak per persoon een hele verschillende betekenis hebben. Kunnen jullie mij eens meenemen wat zelfbewustzijn en ontwikkeling voor jullie persoonlijk betekenen? 

Ellen slaakt een diepe zucht en gaat er eens goed voor zitten. "Hidde als jij zover bent…" "Bij ontwikkeling denk ik zelf altijd aan groei”, aldus Hidde. "En dat betekent helemaal niet persé in mijn baan, maar meer als mens in ’t algemeen. En zelfbewustzijn, dat gaat voor mij over weten wat ik wil en hoe ik het wil. Als je weet wat voor jou belangrijk is dan kun je dat ook weer meenemen in je eigen ontwikkeling en groei." 

Ellen sluit zich daarbij aan. “Ja, ik denk bij ontwikkeling ook gelijk aan groei en het verbreden van kennis op alle vlakken. Technisch, op gevoelsniveau en ook het onderbewuste. En dit laatste haakt voor mij aan op zelfbewustzijn. Weten van jezelf wat je doet, hoe je jezelf profileert, hoe je je gedraagt in situaties waar je nog niet eerder voor hebt gestaan. Zelfbewustzijn heeft voor mij ook te maken met reflecteren, evalueren en daar dan vervolgens weer van leren."

En hoe zit dat dan binnen Young_Coders, welk perspectief hebben jullie op persoonlijke ontwikkeling? Hoe zien jullie het belang van persoonlijke groei en groei in zelfbewustzijn? 

Ellen: "Sowieso het volledig toerusten van onze Challengers vinden we heel belangrijk. De Challengers worden onderdeel van een team in een organisatie en daarbij worden ze best in het diepe gegooid. Dat vraagt niet alleen om technische kennis, maar er wordt op vele andere vlakken ook een beroep op hen gedaan. We vinden het daarbij bijvoorbeeld belangrijk dat teamgenoten op hen kunnen bouwen, dat ze een probleemoplossend vermogen ontwikkelen en kunnen omgaan met lastige situaties op werk. Het soft-skill programma van jullie helpt hierbij. "

Hidde sluit hierbij aan: "ik denk dat deze combinatie heel belangrijk is. Er wordt ook gewoon verwacht dat ik fatsoenlijk kan communiceren met collega’s, zegt hij lachend."

En jij Hidde, deelnemer van het eerste programma. We doen even een flashback naar zondagavond 24 oktober, de dag voor de tweedaagse. Welke verwachtingen had je eigenlijk van het programma? Mag ongefilterd.  

“Haha, ongefilterd…” “Of heb je daar geen actieve herinneringen?” aan vraagt Ellen met een knipoog.  “Mijn eerste verwachting was: een ‘moetje’," aldus Hidde. "Ik twijfelde aan de toegevoegde waarde."

Waarom twijfelde je daaraan?

Hidde: "Ik ben fysiotherapeut geweest, wat een communicatief beroep is. Mijn gedachte was dus dat ik al goed kan communiceren en redelijk kan aanvoelen hoe andere mensen zich voelen en ergens in staan. Ik twijfelde dus: Ga ik er echt wat extra’s van opsteken?" 

En ja, dan natuurlijk de hamvraag. Hoe heb je het daadwerkelijk ervaren en had je er wat aan? 

Hidde: “Ik vond het heel leuk. Ik denk dat het ook meehelpt dat we met een intiem groepje waren, vier van ons gefaciliteerd door twee trainers vanuit jullie kant. Het viel me op dat het heel vrij was. Mijn grootste nachtmerrie in dit soort dingen zijn rollenspellen”, vertelt Hidde lachend. “Dat vind ik echt verschrikkelijk. Gelukkig hoefde dat niet. Ik voelde me snel veilig en durfde gemakkelijk te delen. De check-out in de ochtend bijvoorbeeld, die brak gelijk het ijs en daarna ging het allemaal heel vloeiend.” 

Jullie hebben vier trainingen gekregen verspreid over twee dagen én een levenslijnen opdracht in de avond. Ik kan me voorstellen dat dat een hoop nieuwe informatie is. Wat is hetgeen waarvan jij denkt: daar ga ik nog verder mee aan de slag?  

Hidde: "Ja, dat is toch Mindfulness, interessanter dan verwacht! Het blijft vaak een zweverig onderwerp, maar de manier waarop het tijdens de training werd gebracht was fijn. We zoomden in op je eigen interpretatie van mindfulness en wat het voor jou kan betekenen. Bewustwording kwam daar sterk naar voren, bewust zijn van het moment, wat je doet en hoe je jezelf voelt. Dit kan me helpen tijdens stress bijvoorbeeld op werk en als bepaalde gedachtes opspelen, om deze meer een plekje te geven. Nadat ik aangaf dat ik dat ging proberen te doen, werd ik gelijk door Els uitgedaagd waarom ik dit niet gelijk de volgende dag ging doen." Al lachend, geeft hij eerlijk toe dat hij hier nog niet mee begonnen is. "Ik heb dus nu aan mijn vriendin voorgesteld om dit samen te doen, heb ik een extra stok achter de deur!"

Tot slot, zijn de Challengers tijdens de tweedaagse ook aan de slag geweest met het opstellen van hun bucket list. Wat zou je nou écht graag nog een keer willen doen, misschien binnenkort, misschien gewoon ooit. Ik ben heel benieuwd…wat staat er nog op die van jou Ellen? En bij jou Hidde? 

“Oh!” reageert Ellen verbaasd. “Poeh, daar moet ik nog eens even goed naar graven. Ik heb niet echt een bucketlist, ik ben denk ik heel snel tevreden.” Na een lange overpeinzing: “Als ik dan toch iets zou mogen noemen, dan is het toch wel die hele, hele dikke Audi of BMW voor de deur. Ik heb een enorme voorliefde voor auto’s, dus ik denk dat ik daar heel goed op ga! Oja en dat ik dan de sleutel heb en ‘m niet hoef te delen”, verkondigt ze met een grote grijns. “En een hondje, geen kleine, dus daarom moet ik eerst die auto hebben, zodat ik ‘m mee kan nemen naar het strand.” 

En bij jou Hidde, wat staat daar op?  

“Ja…, misschien is het cliché, maar als het zou mogen en lukken, zou ik heel graag vader willen worden. En ik zou dan heel graag met hem of haar een beachvolleybal toernooi willen spelen. Maarja, ik zit eens even te rekenen, dan moet ik ook wel een beetje opschieten, wil ik zelf nog wat kunnen bijdragen in het veld. Maar dat zou zeker, als het zou mogen en lukken, mijn grootste bucket list item zijn!”