Ik geloof in doen en het gewoon proberen
Onze Talent Program trainees Daan, Leander, Louise en Esther houden zich op dit moment bij het Ministerie van Defensie bezig met het opzetten van een persoonlijk ontwikkeltraject voor mensen tussen de 17 en 17 jaar. Het eerste deel van dit traject begon met een militaire Bivak bij Defensie. Benieuwd hoe een van de deelnemers, Lisa Arnold, dit heeft ervaren? Lees dan snel de blog die zij over de Bivak heeft geschreven!
*MDT staat voor maatschappelijke diensttijd, welke een samenwerking is van onder andere het Rijk, gemeenten en maatschappelijke organisaties. Er zijn verschillende MDT-projecten, waar de MDT missie en MDT Missie [WO] er twee van zijn.
En dat allemaal tezamen
“Dit is bloed, tranen, zweet in kwadraten, schreeuwen, praten, juichen, lachen, eten, slapen, huilen, drama, liefde, haten. En dat allemaal tezamen”, rapt Kraantje Pappie in 'Werkveld' (2013), een remake van het Infanterielied uit de jaren ’40. Dat klinkt heftig en wellicht wat overdreven, maar ik zou de MDT Missie (WO) niet beter kunnen samenvatten. Het is een ervaring waar je je thuis, in je veilige bubbel, met geen mogelijkheid op voor kunt bereiden. Hoewel ik ernaar uit keek om samen met andere jonge mensen uitgedaagd te worden en te voelen waar ik toe in staat ben, zag ik tegelijkertijd op tegen de fysieke beproevingen en het opgeven van hygiëne en comfort. Kan ik wel meekomen? Ben ik wel fit genoeg? En wat als ik steeds de laatste ben en anderen op mij moeten wachten?
De MDT Missie is een snelkookpan waarin je met mensen die je niet kent in no time een connectie opbouwt door de fysieke uitdagingen, directe orders en onwetendheid over wat gaat komen. Maar het werd mij al snel duidelijk dat het niet gaat om wie het snelste de stormbaan over is, of het marcheren onder de knie heeft. De MDT Missie gaat over doorzetten. Zeven keer vallen en acht keer opstaan. Over leiding pakken en weten wanneer je moet volgen. Over persoonlijke grenzen aangeven en verleggen - groot en klein. Van eten wat het rantsoenpakket schaft tot in een ijsbad zitten. MDT Missie gaat over samenwerken, kameraadschap en je plaats in de groep weten. Niemand is groter dan het team en tegelijkertijd is het team zo sterk als de zwakste schakel. Want wat is het waard als je zelf als eerste over de streep bent, maar de rest achterblijft?
En - misschien wel het meest enge van allemaal - MDT Missie confronteert je met grote regelmaat met die stem in je hoofd die zegt dat je het niet kan. Dat je het niet durft. Dat je voor gek staat. Dat je pijn hebt. Dat je de rest ophoudt. Dat je kapot bent. Laag voor laag word je afgepeld. De vraag of je klaar bent voor de MDT Missie is dus eigenlijk of je er klaar voor bent om jezelf aan te kijken. Want wie ben je als het koud is, je honger hebt, je moe bent en iets moet doen waar je op dat moment echt geen zin in hebt? Kruip je in de slachtofferrol? Blijf je klagen? Of sta je op, neem je de verantwoordelijkheid over je eigen gedachten en maak je er het beste van?
Als ik twee dingen van de MDT Missie opgestoken heb, dan is het dat je alleen misschien sneller bent maar samen verder komt. En dat alles mentaal is. Wanneer je denkt dat je niet meer kunt, er nog genoeg in het vat zit. Gewoon blijven ademen - want dat kun je altijd - en je ene voet voor de andere zetten. Dan doe je al iets anders dan je gewend bent. Dan ben je alweer een stap verder dan je net was. Misschien wacht de grootste uitdaging dan ook wel thuis, na de missie, wanneer je dat wil vertalen naar de dagelijkse praktijk. Focus houden - wat de omstandigheden ook zijn. Voelen dat alles wat je nodig hebt eigenlijk al in jezelf zit. De mensen om je heen een beetje toelaten. De stem in je hoofd de baas zijn. Om vervolgens te ervaren dat dát je krachtigste wapens in het leven zijn.
Meer lezen?
