Jasper Karsten
Marketing Strateeg & Talent Connector
Aan al het moois komt een einde. Na ruim 10 jaar op Hogehilweg 24, zijn we sinds begin oktober trots bewoner van de Hogehilweg 8. Inderdaad, een paar gebouwen verder en nog steeds “sweet home at the Bijlmer”. In 2022 verblijven we op een tijdelijke verdieping, terwijl ons nieuwe kantoor wordt gerealiseerd. Een verdieping die nu nog kaal is en leeg staat, maar begin 2023 is omgevormd tot onze nieuwe thuisbasis, helemaal aansluitend bij onze visie. Maar voordat we daar in duiken, is het nu eerst hoog tijd om met Els terug te blikken op alle sweet memories die we op de Hogehilweg 24 hebben gemaakt. Lees gauw verder!
Hi Els! Laten we meteen bij het begin beginnen. Waarom gaan we eigenlijk verhuizen?
Haha, nou.. dat is niet zo’n interessant antwoord: ons oude huurcontract liep af. Maar we zagen het ook direct als een kans voor Young Colfield om een nieuw kantoor te realiseren dat nóg beter bij onze visie past. Het grappige is dat we een stuk of dertig panden hebben onderzocht als optie: van Sloterdijk, tot Haarlem, tot Duivendrecht en we uiteindelijk twee panden verder zijn geëindigd. Soms ga je pas waarderen wat je hebt op het moment dat het weggaat. Zo ging het ook met de Hogehilweg…
Wat maakt deze plek zo’n fijne locatie?
Onze trainees en stafleden wonen door het land heen, maar uiteindelijk wonen de meeste mensen in Utrecht en Amsterdam. Daarvoor is Bijlmer Arena goed bereikbaar met het OV en de auto. We hadden bijvoorbeeld ook een heel tof pand in Haarlem gevonden, maar uit de enquête die we uitrolden onder onze trainees bleek dat ze dat toch niet zo zagen zitten.
We hebben trouwens nog steeds een toekomstdroom om naast een kantoor in de stad, een plek in de natuur te creëren voor trainingen, inspiratie en events. Maar het klopt gevoelsmatig óók nog steeds om ons “hoofdkantoor” in Amsterdam te hebben. De natuur zal overigens in alle facetten van ons nieuwe pand terug te zien zijn: het wordt heel groen met veel planten en natuurlijke materialen, wat serener dan ons oude kantoor. De Hogehilweg 24 was heel leuk, maar er kwam ook enorm veel op je af met overal foto’s, quotes en spullen.
Wat is jouw meest waardevolle herinnering aan de Hogehilweg 24 en waarom?
Als ik terug ga denken, kom ik eigenlijk gelijk uit bij de eerste keer dat ik hier naar binnen liep. Het was september 2014 en Young Colfield zat nog op de zesde verdieping. In die tijd liepen de vrouwen nog in kokerrok, de mannen in pak en had ik mijn nette sollicitatie outfitje aan. Ik weet nog dat Réal en Eva mij interviewden en de trainees op kantoor aan het gluren waren “is dit de nieuwe recruiter?!”. De sfeer was gezellig maar een stuk formeler dan nu. Het schijnt dat er voor mijn tijd zelfs nog een directeurskamer geweest is, die op dat moment sinds kort was omgetoverd tot sollicitatiekamer.
Dat kan ik me nu niet meer voorstellen!
There’s more! Je had het “staffhok” voor alle stafleden, die we toen nog “management team” noemden. Iedereen had nog een eigen vaste plek en het interieur was vrij corporate. We hadden al wel de fotomuur, die is altijd geweest en gebleven. Als recruiter stond ik dan inhousedagen te hosten in een statige zaal die we “de board room” noemden op mijn hoge hakken met mijn kokerrok aan.
Die Els kan ik me ook niet meer voorstellen 😉
Ik heb wel foto’s hoor!
Wanneer gingen we naar de 1e verdieping?
Volgens mij was het zomer 2016. Dit zagen we ook als een kans om het kantoor meer “YC proof” in te richten. Alle ruimtes kregen een leuke naam, waarover we met trainees hadden gebrainstormd. De Ruimte, de Bank, de Open Deur, de Eerste en Tweede Kamer. De Comfortzone voor coaching of om even te mediteren, die kon ook op slot. En natuurlijk de grote zaal Thuis met de plantenmuur en gekleurde kleden, voor trainingen.
Wat voor herinneringen komen er op als je aan de 1e verdieping denkt?
Dan komen er zoveel mooie trainingen en sessies langs! Ik herinner me in het bijzonder één sessie. Anne, Piter-Jan , Réal en ik hadden Young Colfield nét overgenomen. Er gingen in die tijd veel mensen weg en er was best wat onrust in de organisatie. Toen zijn we met de gehele organisatie (50 mensen!) een avond in een kring gaan zitten in de zaal Thuis. Ter voorbereiding mocht iedereen (eventueel anoniem) elke vraag insturen die ze hadden. Dat vonden wij als nieuwe leiding natuurlijk heel spannend in deze fase, maar dat was wel typerend en meteen een mooi statement voor hoe wij het wilden gaan doen. Je kan wel zeggen dat de deur altijd open staat, maar ook écht op die manier gaan werken en organiseren is iets anders. Er kwamen heel veel vragen en wij gaven naar beste kunnen open en transparant antwoord. Het werd een bijzondere en verbindende avond, die veel vertrouwen gaf voor de toekomst.
En natuurlijk al die geëscaleerde vrijmibo’s!
Dat is eigenlijk eerder een soort verzameling aan momenten! Mensen die in de vensterbank stonden te dansen, het hele team schoonmakers die gezellig meekwamen feesten tot we om 12 uur door de beveiliging naar huis werden gestuurd… En dat soms zelfs de beveiliger meedanste, omdat hij zo gezellig werd betrokken door iedereen. Haha, heerlijk!
Ik denk ook wel dat wat voor mij Young Colfield typeert ook die gelijkwaardigheid is die je in het hele pand kon voelen.
Ja dat voelde je echt, de bewaker die streng binnenkomt en nog geen vijf minuten later staat mee te dansen met de rest! Een ander moment dat opkomt is de Oempa Loempa band van Piter-Jan. Er zaten toen heel veel trainees in de kantoorsquad, waardoor Piter-Jan had besloten om met een verassing te komen als voor een bepaalde datum iedereen op opdracht zou zitten. Vervolgens kwam op vrijdagmiddag om half 5 een hele fanfare van wel 15 mensen Young Colfield binnen!
En tot slot, dat is meer een persoonlijke voor mijzelf maar ik weet nog hoe ik acht jaar geleden binnenkwam als zoekend onzeker broekie, net een IT carrière achter me gelaten en oke wat nu? Dit voelt denk ik goed? Als ik nu terugkijk zie ik hoe dit voor mij een plek is geweest waar ik ben opgegroeid en opgebloeid. Ja wauw, op de Hogehilweg 24 ben ik echt opgegroeid, zakelijk, en als mens. Ik word er nostalgisch van! Het heeft zoveel voor me betekend. Dan kan ik alleen maar dankbaar zijn voor het vertrouwen en de ruimte die ik van Réal, Suus en alle anderen heb gekregen. Een plek waar ik mezelf heb teruggevonden, een plek die daar ook echt toe uitnodigde. Ik denk dat Hogehil 24 voor meer mensen deze betekenis heeft.
Ja daar kan ik me ook helemaal in vinden. Een transformerende plek.
Ja! En ook een veilige thuisbasis. Een space om te mogen groeien en leren. En Jasper, wat is jouw beste herinnering?
Voor mij is het denk ik het allereerste moment dat ik binnenkwam, nadat ik mijn contract had getekend. Ons team was toen compleet en Anne had daarom een teamontbijt georganiseerd om de start van ons trainingsprogramma in te luiden. Ik weet nog hoe open en kwetsbaar iedereen zichzelf gelijk voorstelde. Dat voelde zo vertrouwd, echt een gevoel van thuiskomen. Heel bijzonder hoe die sfeer er vanaf de eerste seconde was.
Mooi en heel herkenbaar!
Je zegt ook dat het ook tijd is om verder te gaan. Waar staat het weggaan van de Hogehilweg 24 voor jou symbool voor?
Einde van een tijdperk! Het voelt alsof het nieuwe pand parallel gaat met nog professioneler worden. We zijn toe aan een plek die echt 100% onze visie ademt. Waar je direct kan zien dat we de dingen anders aanpakken. Dat is ook de reden dat we niet met een standaard kantoor-bouw-bureau maar met een architect in zee zijn gegaan die het ontwerp heeft gemaakt vanuit onze visie. We wilden deze kans grijpen om er iets bijzonders van te maken.
Wat ga je het meest missen?
Vooral alle herinneringen die ik daar heb opgedaan. Het gaat niet meer de plek zijn waar ik voor het eerst binnenkwam. Mijn eerste coachgesprek voerde, de eerste training gaf, en de eerste stappen als recruiter, Talent Manager en leider zette. Het zal altijd de plek zijn waar heel veel dingen voor mij zijn begonnen.
Wat ga je het minst missen?
Het gezeur met parkeren, dat er altijd te weinig plekken waren en je straf kreeg als je verkeerd parkeerde. Nouja niet echt straf natuurlijk, maar ik heb een klein autoriteitsprobleem als ik regels niet terecht of logisch vindt. Ik ging altijd stiekem parkeren, maar dat mag je niet laten lezen aan de parkeerbaas!
Wat laat je los nu we gaan verhuizen en wat komt daar voor in de plaats?
Als organisatie hebben we de afgelopen vijf jaar veel tijd hebben besteed aan zelfbewustzijn en een veilig thuis creëren voor trainees. Ik voel dat die kant nu meer in balans gaat komen met het feit dat we ook een commercieel bedrijf zijn met ambitie. Het mag meer hand in hand gaan en het nieuwe pand gaat daarbij helpen. Dat is echt een onderbuikgevoel en als ik iets heb geleerd de afgelopen jaren is dat die gevoelens meestal kloppen!

Dankjewel, mooi om samen zo terug te kijken. En we mogen nog even door! In de volgende blog nemen we je mee in het ontstaan van ons nieuwe visie gedreven kantoor. Wat is dat eigenlijk, een visie gedreven kantoor en waarom zou je dat willen?
Jasper Karsten
Marketing Strateeg & Talent Connector
Hogehilweg 8
1101 CC Amsterdam Zuid-Oost